بهار

جا برای من و گنجشک زیاد است ولی

به درختان خیابان تو عادت داریم...

 

 

 

سفر نوروزمان فردا آغاز می شود و من مثل سالهای قبل، خیلی قبل، غبطه می خورم به درختان که با بهار تازه می شوند و جوانه می زنند و قد می کشند...هر چند بی اختیار

چندسالی بود این حسرت فراموشم شده بود.

احساس سنگینی می کنم، انگار بار یک عمر دوری و غفلت را امسال بر دوشم گذاشته اند. کاش بارم را زمین بگذارم و سبکبار وارد سال نو شوم.

کاش من هم امسال نو شوم

سبک و پاک

تا بی نهایت...